Alsof het starten van het voortraject voor mijn maagverkleining nog niet genoeg was, kwam daar nog een onverwachte wending bij: mijn man werd afgelopen week gediagnosticeerd met diabetes. We weten nog niet welk type, maar zijn glucosewaardes zaten door het dak! De rollercoaster begon direct toen hij ’s ochtends, nietsvermoedend, naar het ziekenhuis vertrok en enkele uren later belde met het verzoek om ook naar het ziekenhuis te komen. “Het is even iets meer informatie dan ik dacht,” zei hij. Nou, dat bleek! Diezelfde middag leerde hij zijn glucose meten, insuline prikken, en we kwamen thuis met een tas vol medicatie, leefstijltips, folders en de boodschap dat dit chronisch is. In één dag was onze wereld op zijn kop gezet.

We hoopten stiekem dat er misschien een kans was dat het omkeerbaar zou zijn, maar nee, dat idee werd al snel de kop ingedrukt. Voor mijn man was dit hard nieuws en ik zag hem even flink balen. Toch schakelde hij snel om naar de mindset van: “Als dit dan zo is, dan gaan we het goed doen.” En dat was voor ons beiden het startschot voor een nieuwe, gezamenlijke gezondheidsreis.

Symptomen in een nieuw licht

Vol van informatie en nog een beetje beduusd kwamen we die middag thuis. Ineens viel alles op zijn plek. De vermoeidheid die we hadden afgeschreven als het gevolg van zijn onregelmatige werktijden en het hebben van een jong kind? De voortdurende dorst en soms prikkelbare momenten? Allemaal symptomen die bij diabetes horen. Terwijl we dit op ons lieten inwerken, drong het langzaam tot ons door dat we nu allebei onze leefstijl flink moeten omgooien. Niet alleen ik met mijn maagverkleiningstraject, maar ook hij met zijn nieuwe medische regime.

Van chipsfans naar gezondheidsfanaten: Onze nieuwe start

De dagen erna bestonden uit boodschappen doen alsof we aan een expeditie begonnen. We zochten samen naar de juiste voedingsmiddelen, kochten gezonde tussendoortjes, vers fruit, groenten, en een voorraadje vitamines. Onze keukenkastjes veranderden van chips- en koekjesparadijs naar een display van noten, zuivel en een regenboog aan groenten. Mijn man moet nu vier keer per dag zijn glucose meten en dagelijks insuline spuiten. In het begin hielp ik hem herinneren wanneer hij iets moest doen, maar hij kreeg gelukkig al snel de routine onder de knie.

De hoop dat zijn glucosewaardes snel zouden dalen door de insuline en gezonde voeding was groot, maar de werkelijkheid bleek taai. De waardes schommelden, en vaak nog op een frustrerend hoog niveau. We volgden de adviezen, aten gezond, hij prikte trouw zijn insuline, en toch… pas na drie dagen zagen we eindelijk een klein beetje verbetering maar nog lang niet wat het moet zijn. Deze week hebben we weer contact met de diabetesverpleegkundige en diëtist. We kijken uit naar meer inzicht en begeleiding, want er zijn nog zoveel vragen.

Steun, humor en samen op weg naar een gezonder leven

De afgelopen dagen waren intens, maar ook bijzonder waardevol. Ondanks de hectiek en het wennen aan een compleet nieuwe routine, voel ik een sterke verbondenheid tussen ons. We steunen elkaar en hebben begrip voor elkaars gevoelens. We proberen humor te vinden in de chaos en maken grapjes over onze nieuwe gezondheidsclub.

Natuurlijk, het blijft voorlopig zoeken naar wat werkt en wat niet en die hoge glucosewaardes kunnen flink frustrerend zijn. Maar we hebben de overtuiging dat we dit samen aankunnen. En wie weet, misschien kijken we over een jaar terug op deze tijd met een glimlach, trots op wat we hebben bereikt. Tot die tijd blijven we ons focussen op kleine stapjes, gezonde keuzes en vooral: elkaar steunen op deze gezamenlijke weg naar een betere gezondheid.